این دارو برای درماناضطراری آنافیلاکسی حاد، آنژیوادم واحیای قلبی ـ عروقی مصرف میشود.
این دارو از راه عضلانی یازیرجلدی، جذب میشود. اپینفرین درانتهای اعصاب سمپاتیک، کبد و سایربافتهای بدن متابولیزه میشود. شروع اثراین دارو از راه عضلانی متغیر میباشد. درحالیکه اثر آن از راه تزریق زیرجلدی، 15ـ6دقیقه پس از مصرف شروع میشود، طولمدت اثر دارو از راه زیرجلدی یا عضلانیکمتر از 4 ـ 1 ساعت است. دفع این دارو ازراه کلیه است.
اپینفرین یک داروی مقلدسمپاتیک است که بهطور مستقیم بر رویگیرندههای آلفا و بتا ـ آدرنرژیک اثرمیکند. اپینفرین عضلات صاف نایژه را بااثر بر روی گیرندههای بتا ـ دو آدرنرژیکشل میکند و از طریق گیرندههای آلفا ـآدرنرژیک، شریانچههای نایژه را منقبضمینماید. در نتیجه موجب از بین رفتناسپاسم نایژه، احتقان و خیز میشود.
1 ـ این دارو در موارد زیر بایدبااحتیاط مصرف شود: پرکاری تیروئید، دیابت، بیماری قلبی ـعروقی و شوک کاردیوژنیک، تروماتیک یاخونریزی. 2 ـ از تزریق اپینفرین بهداخل عضلاتسرینی باید اجتناب نمود، زیرا ممکن استموجب بروز گانگرن شود. 3 ـ لازم است همزمان با تزریق اپینفرین،حجم مایعات از دست رفته نیز جبرانشود. 4 ـ تزریق اپینفرین بهداخل شریان بهعلتانقباض شدید عروق و احتمال بروزگانگرن توصیه نمیشود.
اضطراب، لرزش، تاکیکاردی، آریتمی، احساس سرما در انتهاها،زیادی فشارخون و خیز ریوی،تهوع،استفراغ، تعریق، ضعف و سرگیجهبامصرف این دارو گزارش شده است. تداخلهای داروئی: مصرف همزمانهالوتان با اپینفرین ممکن است خطر بروزآریتمی شدید بطنی را افزایش دهد. انفلورانیا ایزوفلوران نیز ممکن است عضله قلب رابهاثرات مقلد سمپاتیک اپینفرین حساسنماید. مصرف همزمان اپینفرین با داروهایضدافسردگی سه حلقهای، ممکن است اثراتقلبی ـ عروقی اپینفرین را تشدید کند کهاحتمالا منجر بهبروز آریتمی، تاکی کاردی یازیادی شدید فشارخون و دمای بدنمیشود. مصرف همزمان داروهایمسدودکننده گیرنده بتا ـ آدرنرژیک بااپینفرین، ممکن است بهمهار اثرات درمانیهر دو دارو منجر شود. مصرف همزماندیگوکسین با اپینفرین ممکن است خطربروز آریتمی قلبی را افزایش دهد. مصرفهمزمان ارگوتامین با اپینفرین ممکن استمنجر بهافزایش اثر تنگکننده عروق شود.همچنین ممکن است باعث ایجاد ایسکمیعروق محیطی و گانگرن شده و اثر بالابرندهفشار خون اپینفرین را نیز تشدید نماید.
1 ـ این دارو در موارداضطراری برای درمان واکنشهایآلرژیک باید بلافاصله مصرف شود. 2 ـ محلول تزریقی اپینفرین باغلظتmg/ml 1، قبل از تزریق داخل قلبی یا وریدیباید رقیق شود. برای این منظور 0/5میلیلیتر از محلول اپینفرین باید با محلولتزریقی کلرور سدیم بهحجم 10 میلیلیتررسانده شود.
بزرگسالان: بهعنوان گشادکننده نایژه،ابتدا 0/5 ـ 0/2 میلیگرم تزریق زیرجلدی میشود که این مقدار هر 20دقیقه تا 4 ساعت برحسب نیاز بیمار تکرار میشود. در آنافیلاکسی، ابتدا مقدار0/5 ـ 0/2 میلیگرم تزریق عضلانی یازیرجلدی میشود که این مقدار هر 15 ـ 10دقیقه برحسب نیاز بیمار تکرار میشود.بهعنوان تنگکننده عروق در شوکآنافیلاکتیک، ابتدا مقدار 0/5 میلیگرمتزریق عضلانی یا زیرجلدی میشود و پساز آن 0/05 ـ 0/025 میلیگرم هر 15 ـ 5دقیقه برحسب نیاز بیمار تزریق وریدیمیشود. بهعنوان محرک قلبی نیز مقدار 1 ـ 0/1 میلیگرم داخل قلب یا ورید تزریقمیگردد که این مقدار در صورت نیاز، هر 5 دقیقه تکرار میشود. برای احیاء قلبی 1 میلیگرم بهصورت قطره قطره تجویزمیگردد. کودکان: بهعنوان گشادکننده نایژه دردرمان آنافیلاکسی، مقدار mg/kg 0/01 تا حداکثر 0/5 میلیگرم برای هر نوبتتزریق زیرجلدی میگردد که این مقداربرحسب نیاز هر 15 دقیقه برای دو نوبت و سپس هر 4 ساعت تکرار میشود.بهعنوان تنگکننده عروق در شوکآنافیلاکتیک، ابتدا مقدار 0/3 میلیگرمتزریق عضلانی یا وریدی میگردد که اینمقدار در صورت نیاز هر 15 دقیقه برای 3 یا 4 نوبت تکرار میشود. بهعنوان محرک قلبی نیز mg/kg 0/01 ـ 0/005 داخل عضله قلب یا بهصورت وریدیتزریق میگردد.
Injection (As Acid Tartrate): 1 mg/ml