گلد سدیم تیومالات

این دارو در درمان آرتریتروماتوئیدی که به سالیسیلاتها وترکیبات گلوکوکورتیکوئیدها جوابنمیدهند بهکار برده میشود و از پیشرفتضایعات جلوگیری میکند.

اتصال آن به پروتئینهایپلاسما زیاد است. اثر دارو حداقل بعد از6-8 هفته ظاهر میشود. حدود 60-90درصد دارو به آهستگی از طریق کلیه و10-40 درصد آن از طریق مدفوع و ازطریق ترشحات صفراوی دفع میشود.

مکانیسم اثر این دارو کاملامشخص نیست ولی احتمالا با مهار کردنسیستمهای حاوی گروه سولفیدریل باعثکاهش فعالیت آنزیمی و کاهش فعالیتفاگوسیتیک ماکروفاژها میگردد.

در صورت سابقهابتلای به آپلازی مغز استخوان، درماتیتفلسی، آنتروکولیت نکروز دهنده، مشکلاتخونی و فیبروز ریوی نباید مصرف شود.

1 ـ بیمارانی که نسبت به سایرفلزات سنگین عدم تحمل نشان میدهندممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند. 2 ـ این دارو ممکن است باعث کاهشگویچههای سفید یا پلاکتهای خون شود.

تحریک یا زخم زبان یا لثه،خارش پوست، احساس طعم فلزی دردهان، ایجاد زخم یا لکههای سفید در دهانیا گلو، عوارض خونی که گاهی میتواندکشنده باشد از عوارض جانبی شایع ایندارو هستند.

1 ـ دوره درمان را کاملنمایند. زیرا اثر دارو گاهی اوقات دیررسمیباشد. 2 ـ احتمال تشدید درد مفاصل پس ازتزریق دارو وجود دارد.

بزرگسالان: شروع درمان با 10 میلیگرمدر هفته اول، 25 میلیگرم هفته دوم وسپس 25-50 میلیگرم یکبار در هفتهتزریق عضلانی میشود تا پاسخ مطلوبحاصل شده یا علائم مسمومیت بروزنماید. در هر صورت مقدار مصرف از8000 میلی گرم تا 1 گرم تجاوز نکندبهعنوان مقدار مصرف نگهدارنده 25- 50میلیگرم هر دو هفته یکبار به مدت 2-20هفته و سپس 25-50 میلیگرم هر سه یاچهار هفته یکبار تزریق عضلانی میشود. کودکان: در کودکان با سن بیشتر از 6 سالابتدا 10 میلیگرم هفته اول و سپس 1mg/kg(حداکثر تا 5 میلیگرم در هر نوبت مصرف)تزریق عضلانی میشود. فواصل مصرفدر کودکان مانند بزرگسالان هست.

استفاده همزمان باداورهای کاهنده فعالیت مغز استخوان وداروهای سمی برای کبد احتمالمسمومیت با این دارو را بالا میبرد.مصرف همزمان پنیسیلامین با ترکیباتحاوی طلا ممکن است خطر بروز عوارضشدید خونی یا کلیوی را افرایش دهد.

Injection: (10 mg, 20 mg, 50 mg)/0.5ml