آمینوفیلین

AMINOPHYLLINE

موارد مصرف:

آمینوفیلین برای درمانانسداد برگشتپذیر راههای تنفسی و آسمحاد و بهعنوان محرک تنفسی در آپنهنوزادان مصرف میشود.

فارماکینتیک:

مکانیسم:

آمینوفیلین در بدن تئوفیلینآزاد میکند. جذب آن بعد از تزریقعضلانی آهسته میباشد و ممکن است درمحل تزریق رسوب نماید. متابولیسم داروکبدی است و از طریق کلیهها از بدن دفعمیشود.

موارد منع مصرف:

هشدار:

در صورت وجود خیز حادریوی، ناتوانی احتقانی قلب، تب پایدار،بیماریهای کبدی، پرکاری غده تیروئید،سپسیس و اختلالات صرعی باید بااحتیاطتجویز شود.

عوارض:

تاکیکاردی، طپش قلب،تهوع، اختلالات دستگاه گوارش، سردرد،فراموشی، آریتمی و تشنجات بویژه درموارد تزریق سریع داخل وریدی ممکناست مشاهده شود. بعلاوه اتیلین دیآمینموجود در آمینوفیلین ممکن است باعثکهیر، تب یونجه، بثورات جلدی یا التهابپوست شود.

نکات:

1 ـ آمینوفیلین نباید دریک سرنگ با سایر داروها مخلوط شود. 2 ـ تزریق داخل عضلانی دارو بسیارمحرک است. آمینوفیلین را باید خیلیآهسته داخل ورید (حداقل طی 20 دقیقه)تزریق نمود.

میزان مصرف:

بزرگسالان: بهعنوان گشادکننده برونشmcg/kg 700 در هر ساعت در افرادسیگاری و مقدار 400 mcg/kg در هرساعت برای افراد غیرسیگاری انفوزیونمیشود. برای بیماران مسن یا مبتلایانبهنارسایی قلبی یا کبدی، mcg/kg 200انفوزیون میشود. کودکان: در نوزادان نارس و کوچکتر از24 روز 1mg/kg هر 12 ساعت انفوزیونمیگردد. در نوزادان نارس و بزرگتر از 24روز mg/kg 1/5 هر 12 ساعت و براینوزادان طبیعی تا سن 52 هفتگی روزانهmg/kg] 5+ (سن برحسب هفته) x [0/2انفوزیون میشود. برای نوزادان طبیعی تاسن 26 هفتگی مقدار مصرف تام دارو درسه مقدار منقسم روزانه (هر 8 ساعت)، وبرای نوزادان طبیعی باسن 52 ـ26 هفتگیمقدار مصرف تام دارو در چهار مقدارمنقسم روزانه (هر 6 ساعت) تجویزمیگردد. در کودکان 9ـ1 سال mcg/kg 800 در هرساعت و در کودکان 16ـ9 سال700mcg/kg در هر ساعت، انفوزیونوریدی میشود. در صورت تجویز طولانی مدت، سنجشغلظت سرمی تئوفیلین و ارزیابی پاسخبیمار بهآن برای دستیابی بهغلظت مناسبدرمانی و بهحداقل رسانیدن خطر سمیتتوصیه میشود.

تداخل داروئی:

تجویز همزمانسایمتیدین، سیپروفلوکساسین،اریترومایسین، پروپرانولول و تیابندازولبا تئوفیلین احتمالا باعث افزایش غلظت آنمیشود. تجویز همزمان فنیتوئین وریفامپیسین باتئوفیلین و کشیدن سیگار یاتنباکو احتمالا باعث کاهش غلظت آنبواسطه تحریک متابولیسم میشود.تجویز همزمان مسددهای گیرندهبتاآدرنرژیک ممکن است اثراتگشادکنندگی نایژهای دارو را مهار کند.مصرف همزمان با کتامین ممکن استآستانه حملات صرع را کاهش دهد.

اشکال:

Injection: 250 mg/10ml