کارموستین

کارموستین در درمانتومورهای اولیه مغز، لنفومهای هوچکینیو غیرهوچکینی و میلوم مولتیپل مصرفمیشود و ممکن است در درمانکارسینومای کبد و گوارش و ملانومایبدخیم نیز مؤثر باشد.

کارموستین از سد خونی ـمغزی میگذرد. متابولیسم آن کبدی استو بطور عمده از کلیه دفع میشود.

کارموستین یک عامل آلکیلهکننده است که میتواند DNA و RNA راآلکیله کند.

1 ـ کارموستین در صورتوجود ضعف مغز استخوان، عیب کارریههاو عیب کار کلیه، باید با احتیاطفراوان تجویز شود. 2 ـ احتمال بروز مقاومت متقاطع بین لوموستین و کارموستین وجود دارد.

کاهش گلبولهای سفید خونیا عفونت، التهاب ورید، پنومونی یا فیبروزریوی و کاهش پلاکتهای خون، از عوارضشایع کارموستین هستند.

1 ـ بهمنظور جلوگیری ازضعف مغزاستخوان ناشی از کارموستین،دورههای درمانی با آن حداقل باید ششهفته فاصله داشته باشد. 2 ـ مقدار مصرف دارو باید طی 1-2 ساعتانفوزیون گردد تا مانع بروز التهاب درمحل تزریق گردد. 3 ـ کارموستین را میتوان بصورت تزریقداخل شریان کبدی نیز مصرف کرد.

برای درمان تومورهایمغزی، کارسینوم دستگاه گوارش، لنفوم هوچکینی یا غیر هوچکینی، میلوممولتیپل یا ملانومای بدخیم مقدار150-200mg/m2 به صورت مقدار واحدهر 6-8 هفته یا mg/m 2 75-100 طی دوروز متوالی هر 6 هفته یا mg/m 2 40 طی 5روز متوالی هر 6 هفته تزریق وریدیمیشود. مقدار مصرف دارو باید بر مبنایتعداد گلبولهای سفید خون یا پلاکتهاتنظیم گردد.

Injection: 100 mg