پروکاربازین

پروکاربازین در درمانبیماری هوچکین و لنفومهای غیرهوچکینیو تومورهای مغزی و کارسینومهای بامنشاء نایژهای، ملانوم بدخیم، میلوممولتیپل و پلیسیتمی ورا نیز مصرفمیشود.

این دارو تقریبا بهطور کاملاز مجرای گوارشی جذب میشود از سدخونی ـ مغزی عبور میکند. متابولیسم آنکبدی است و به متابولیتهای فعال تبدیلمیشود. دفع این دارو از راه کلیه (به میزان70 درصد) و ریه صورت میگیرد.

این دارو در چرخه سلولیبهطور اختصاصی و در فاز S تقسیمسلولی عمل میکند و بهنظر میرسد کهساخت DNA، RNA و پروتئین را مهارمیکند.

پروکاربازین در عیبشدید کار کبد، فئوکروموسیتوم، عیبشدید کار کلیه، بیماریهای قلبی ـ عروقی یابیکفایتی عروق کرونر و آریتمی قلبی یابیماریهای پیشرفته عروقی مغز نبایدمصرف شود.

کمخونی، تحریک CNS،تضعیف سیستم ایمنی، عفونت، کاهشپلاکتهای خون، کمخونی همولیتیک، وقفهدر قاعدگی و پنومونی از عوارض جانبیشایع پروکاربازین هستند. تداخلهای داروئی: پروکاربازین باداروهای زیر ایجاد تداخل میکند:داروهای آنتیکلینرژیک،آنتیهیستامینها،ضدافسردگیهای سه حلقهای، داروهایضددیابت خوراکی یا انسولین، کافئین،کاربامازپین، مهارکنندههای MAO،داروهای مضعف CNS، دکسترومتورفان،دوکساپرام، فلوکستین، گوانتیدین،لوودوپا، مپریدین و ترکیبات مشابه، متیلدوپا و متیل فنیدات.

بزرگسالان: در لنفومای هوچکینی ابتداmg/kg 2-4 در روز بهصورت خوراکیتجویز میشود که بهصورت مقدارمصرف واحد یا منقسم برای هفته اول،سپس mg/kg 4-6 در روز تا ایجاد حداکثرپاسخ یا بروز لوکوپنی و ترومبوسیتوپنیمصرف میشود. مقدار مصرف نگهدارندهmg/kg/day 1-2 است. کودکان: در لنفومای هوچکینی ابتدا 50mg/day به صورت خوراکی برای هفتهاول سپس 100 mg/m2 در روز تا ایجادحداکثر پاسخ یا بروز لکوپنی وترومبوسیتوپنی مصرف میشود. مقدارمصرف نگهدارنده 50 mg/kg است.

Capsule: 50 mg