استرپتوزوسین

استرپتوزوسین در درمانکارسینومای لوزالمعده و همچنینتومورهای کارسینوئید مصرف میشود.

متابولیسم دارو کبدی استو نیمه عمر نهائی آن حدود 35 دقیقه برایدارو و 40 ساعت برای متابولیتهای آناست. دفع دارو عمدتا کلیوی و همچنین ازدستگاه تنفس است.

بهنظر میرسد کهاسترپتوزوسین از طریق ایجاد یونهایمتیل کاربونیوم به اجزاء داخل سلولی و ازجمله اسیدهای هستهای متصل میشود.اثرات سمی آن از طریق اتصال بهرشتههای DNA که در نهایت به مهارساخت DNAمنجر میگردد، اعمالمیشود. اثرات دیابتوژنیک این داروبهخاطر جذب آن توسط سلولهای جزایربتا لوزالمعده و اثرات سمی آن بر روی اینسلولها است.

سمیت و نارسائی کلیوی وکاهش قند خون از عوارض نسبتا شایعاسترپتوزوسین هستند. تداخلهای داروئی: مصرف همزماناسترپتوزوسین با داروهای سمی برایکلیه و فنیتوئین باعث تشدید عوارضسمی دارو میشود.

1 ـ استرپتوزوسین رامیتوان بهصورت تزریق سریع داخلوریدی و یا انفوزیون کوتاه مدت (10- 15دقیقه) و یا طولانی (طی 6 ساعت) تجویزکرد. 2 ـ در صورت نشت دارو هنگام تزریق،امکان زخم شدن و نکروز شدید بافتوجود دارد. 3 ـ بهخاطر احتمال بروز عوارض کلیوی،تزریق داخل شریانی دارو توصیهنمیشود. 4 ـ بهخاطر احتمال بروز کاهش قند خونهنگام تزریق، محلول دکستروز تزریقیباید در دسترس باشد. 5 ـ بین دورههای درمان استرپتوزوسینباید 4-6 هفته فاصله باشد تا در صورتبروز سمیت کلیوی امکان کنترل آن باشد.در صورت بروز سمیت کلیوی مصرفدارو باید قطع شود و یا مقدار مصرفکاهش یابد. تجویز مقادیر کافی مایعات درهنگام تجویز دارو به کاهش عوارضکلیوی کمک میکند.

در درمان کارسینومایلوزالمعده mg/m2/day 500 به مدت پنجروز متوالی تزریق وریدی میشود که اینمقدار مصرف هر 4-6 هفته تکرار میشودو یا g/m2 1 هفتهای یکبار به مدت دو هفتهتزریق وریدی میشود که این مقدار درصورت نیاز حداکثر تا g/m2 1/5 افزایشمییابد.

For Injection: 1 g