دوبوتامین

دوبوتامین بهصورتتزریقی بهعنوان یک داروی اینوتروپیک درسکته قلبی، جراحی قلب، آسیبهای عضلهقلب، شوک سپتیک و کاردیوژنیک مصرفمیشود.

متابولیسم این دارو کبدیاست و بهترکیبات غیرفعال تبدیل میشود.نیمه عمر دارو تقریبا 2 دقیقه است. اثردارو پس از 2ـ1 دقیقه شروع میشود. اگرسرعت انفوزیون آهسته باشد، زمانشروع اثرممکن است تا 10 دقیقه افزایشیابد. طول اثر دارو چند دقیقه و دفع آنعمدتا از طریق کلیه و بهصورت متابولیتاست.

دبوتامین دارای اثراینوتروپیک مستقیم است و با تحریکمستقیم گیرندههای بتا ـ یک قلب، قدرتانقباضی عضله قلب و حجم ضربهای آن راافزایش میدهد و در نتیجه باعث افزایشبرون ده قلب میشود. دوبوتامین فشارزیاد ناشی از پرشدن بطن را کاهش میدهد(کاهش پیشبار) و هدایت گره دهلیزیبطنی را تسهیل مینماید. افزایش برون دهقلب ناشی از این دارو، بیش از اثراتدوپامینرژیک آن سبب بهبود جریان خونکلیوی و میزان دفع ادرار میشود.

این دارو در بیمارانمبتلا بهتنگی ایدیوپاتیک هیپرتروفیکزیرآئورتی نباید مصرف شود.

1 ـ این دارو در صورت وجودکمی حجم خون یا سکته قلبی باید بااحتیاطمصرف شود. 2 ـ سرعت انفوزیون و طول درمانبهپاسخ بیمار بستگی دارد. این پاسخباسرعت ضربان قلب، وجود فعالیتنابجای قلبی، فشارخون، جریان ادرار و درصورت امکان، اندازهگیری فشار وریدیمرکزی یا فشار گوهای و برون ده قلبتعیین میشود.

تاکی کاردی و افزایش قابلملاحظه در فشار خون سیستولیبامصرف مقادیر بیش از حد دارو گزارششده است.

1 ـ انفوزیون دوبوتامینهمزمان با هپارین و هیدروکورتیزون،سفازولین، سفالوتین و پنیسیلین از یکلوله انفوزیون توصیه نمیشود. 2 ـ دوبوتامین با محلولهای قلیایی مانندبیکربنات سدیم، ناسازگاری دارد. 3 ـ تغییررنگ محلول بهرنگ صورتیبهعلت اکسیداسیون جزئی است. باوجوداین، اگر دارو در طول مدت توصیه شدهمصرف شود، از قدرت آن کاستهنمیشود.

مقدار mcg/kg/min 15ـ 2/5انفوزیون وریدی میشود.

For infusion: 12.5 mg/ml