متاپروترنول در درمانعلامتی آسمبرونشیال، اسپاسم نایژهایبرگشتپذیر همراه با التهاب نایژهها و نیزآمفیزم ریوی، برونشیکتازی و سایربیماریهای انسدادی ریوی استفادهمیشود.
حدود 40% مقدار مصرفیبهصورت خوراکی از دستگاه گوارشجذب میگردد. شروع اثر دارو بهدنبالتجویز خوراکی حدود یک ساعت و دواماثر دارو بیش از 4 ساعت است. متابولیسمدارو کبدی است.
این دارو از طریق تحریک گیرندههای بتا دو آدرنرژیک درششها، موجب شلشدن عضله صافنایژه و در نتیجه کاهش اسپاسم نایژه،افزایش ظرفیت حیاتی، کاهش حجم ذخیرهتنفسی، و کاهش مقاومت راههای تنفسیمیشوند. متاپروترنول همچنین آزادشدنهیستامین ناشی از تحریک آنتیژن را مهارمیکند.
این دارو در افراد مبتلابه آریتمی قلبی و یا تاکیکاردی، نارساییاحتقانی قلب، بیماری عروق کرونر، زیادیفشارخون، اختلالات تشنجی، دیابت،پرکاری تیروئید، فئوکروموسیتوم نبایدمصرف شود.
1 ـ در مبتلایان بهاختلالاتتشنجی، باید با احتیاط مصرف شود. 2 ـ مصرف مقادیر بیش از حد دارو،بهویژه در افرادی که زمینه اختلالات ریتمقلب دارند و یا از مدرها و گلیکوزیدهایدیژیتالی استفاده مینمایند، ممکن استموجب کاهش پتاسیم خون گردد.
احساس ناراحتی یا درد درقفسهسینه، احساس سرما و یا تب، تشنج،اغتشاش شعور، ضربانات سریع قلب،سردرد، افزایش فشارخون، تهوع واستفراغ، اشکال در تنفس، ضرباناتآهسته قلب، رعشه، اضطراب غیرمعمول،عصبانیت، بیقراری، بزرگ شدنغیرطبیعی مردمک چشم، تاریدید، سرد ورنگ پریده شدن غیرعادی پوست، ضعفضربانات نامنظم قلب، گرفتگیهایعضلانی، تغییرات خلق و خو و نیزاحساس طعم ناخوشایند در دهان ازعوارض جانبی مهم دارو هستند. تداخلهای داروئی: چنانچه متاپروترنول بامقادیر بالا، قبل و یا در مدت کوتاهی پس ازبیهوشی با کلروفرم، یا هالوتان تجویزگردد، خطر بروز آریتمی شدید بطنی را بالامیبرد. انفلوران، ایزوفلوران و متوکسیفلوران نیز چنین اثری دارند. ترکیباتضدافسردگی سه حلقهای اثراتمتاپروترنول را بر سیستم عروقی تقویتمیکنند. تجویز همزمان مسددهای گیرندهبتاآدنرژیک، علاوه بر مهار متقابل اثراتدرمانی دو گروه دارویی، موجب خنثیکردن اثر گشادکنندگی نایژهایمتاپروترنول نیز میشود. تجویز توامدارو با محرکهای CNS موجب تحریکاضافی CNS و افزایش اثرات جانبی اینداروها میگردد. استفاده همزمان ازگلیکوزیدهای قلبی و لوودوپا نیز خطرآریتمی قلبی را افزایش میدهد.متاپروترنول اثرات ضدآنژین نیتراتها راکم میکند. تجویز توام ریتودرین و سایرمقلدهای سمپاتیک بااین دارو، اثراتدرمانی و عوارض جانبی هر دو گروه رازیاد میکند. هورمونهای تیروئیدی نیز اثرتداخلی متقابل با متاپروترنول دارند.گزانتینها در حضور این دارو، اثراتشانبر CNS تشدید میشود و آثار سمی اضافیبروز مینماید.
1 ـ در صورت بروزاشکال در تنفس و تداوم یا بدترشدن آنفورا بهپزشک مراجعه شود. 2 ـ در صورت نیاز بهاستفاده همزمان ازآئروسلهای کورتیکوستروئیدی و یااپیراتروپیوم بهتر است متاپروترنول مدتیقبل از داروی دیگر استفاده شود. 3 ـ ممکن است طعم ناخوشایند مصرفدارو در دهان احساس شود. مقدار مصرف خوراکی: بزرگسالان: برای گشادکردن نایژهها، 20 میلیگرم 4ـ3 بار در روز تجویزمیشود. کودکان: بین 9ـ6 سال و بالاتر و یا درکودکانی با وزن کمتر از 27 کیلوگرم، 10میلیگرم و 4ـ3 بار در روز و در کودکان 9سال بهبالا با وزن 27 کیلوگرم و بیشتر،مشابه افراد بالغ تجویز میشود. تزریقی: بزرگسالان و کودکان بالای 6 سال: ابتدا0/5 میلیگرم بهصورت داخل عضلانیتزریق میشود و در صورت نیاز، پس ازنیم ساعت، این مقدار تکرار میشود. کودکان: در کودکان با سن کمتر از 6 سال،0/25 میلیگرم بهصورت داخل عضلانیتزریق میگردد.
Scored Tablet: 20 mg Injection: 0.5 mg/ml