لوودوپا در درمان بیماریپارکینسون (اما نه برای درمان علائم خارجهرمی ناشی از داروها) مصرف میشود.
لوودوپا از روده کوچکسریعا جذب میشود، اما جذب آن بستگیبه سرعت تخلیه معده و pH محتویات آندارد. 2 ساعت بعد از مصرف خوراکی،دارو به حداکثر غلظت پلاسمایی خودمیرسد. حدود دو سوم دارو در کبدمتابولیزه و از طریق ادرار دفع میشود.
لوودوپا، پیش ساز دوپامیناست و عمدتا با افزایش دوپامین دراستریاتوم عمل میکند. کندی حرکات(برادی کینزی) و سختی عضلات را بیشتراز رعشه بهبود میبخشد.
در گلوکوم با زاویهبسته نباید مصرف شود.
1 ـ این دارو نباید در پارکینسونناشی از مصرف دارو استفاده شود. 2 ـ در موارد زیر لوودوپا باید با احتیاطفراوان تجویز شود: بیماریهای ریوی، اولسرپپتیک، بیماریقلبی ـ عروقی، دیابت، نرمی استخوان،گلوکوم با زاویه باز، ملانومای پوست وبیماری روانی. 3 ـ در درمان طولانی مدت، بایدسیستمهای کبدی، کلیوی، قلب و عروق،خون ساز و روان بیمار تحت مراقبت ونظارت باشند. 4 ـ در بیمارانی که با درمان بتدریج بهبودنسبی پیدا کردهاند، نباید مصرف داروبهطور ناگهانی قطع شود. 5 ـ مهمترین عوارض جانبی محدودکنندهمقدار مصرف لوودوپا، حرکات غیر ارادیو اختلالات روانی هستند.
بیاشتهایی، تهوع واستفراغ، بی خوابی، سراسیمگی، کاهشفشارخون وضعیتی (ندرتا کاهشفشارخون پایدار)، گیجی، طپش قلب،آریتمی، قرمز رنگ شدن ادرار و سایرمایعات بدن، ندرتا افزایش حساسیت،حرکات غیر ارادی و غیر طبیعی، هیپومانیاو سایکوز که ممکن است باعث محدودشدن مقدار مصرف شوند، افسردگی،خواب آلودگی، سردرد، برافروختگی،تعریق، خونریزی دستگاه گوارش ونروپاتی محیطی از عوارض جانبی داروهستند.
1 ـ این دارو در بیمارانسالمند و بیمارانی که بمدت طولانی سابقهبیماری پارکینسون دارند، ارزش اندکیدارد، چون این افراد نمیتوانند مقادیر زیاددارو را تحمل کنند. همچنین در بیمارانی کهعلاوه بر بیماری پارکینسون، بیماریمغزی دیگری نیز دارند، لوودوپا ارزشکمی دارد، چون این افراد به عوارضجانبی این دارو حساسیت بیشتری دارند.همچنین در پارکینسون ناشی ازبیماریهای دژنراتیو مغزی نیز معمولا بهلوودوپا پاسخ ایجاد نمیشود. 2 ـ درمان با لوودوپا باید با مقادیر کمشروع و بهصورت تدریجی مقادیر دارو راافزایش داد (با فواصل 2 تا 3 روز). مقدارنهایی معمولابر اساس افزایش تحرکبیمار از یک طرف و عوارض جانبی محدودکننده داروی مصرفی از طرف دیگر تعیینمیشود. فواصل بین مقادیر مصرف مهماست و باید بر اساس نیاز هر بیمار بهطورجداگانه تعیین شود. 3 ـ تهوع و استفراغ ندرتا باعث محدودیتدر مقدار داروی دریافتی میشوند.مصرف دارو بعد از غذا تحمل آن را برایدستگاه گوارش بالا میبرد. 4 ـ قطع مصرف دارو بتدریج صورتگیرد.
در ابتدا mg/day 500 ـ 125به صورت منقسم بعد از غذا، تجویزمیشود که بر اساس پاسخ بیمار افزایش مییابد.
مصرف توام لوودوپابا هوشبرها مثل هالوتان با خطر آریتمیهمراه است. مصرف توام لوودوپا باداروهای ضد افسردگی مهار کننده آنزیممونوآمینواکسیداز منجر به زیادیفشارخون میگردد، به همین دلیل تا حداقل2 هفته پس از قطع مصرف داروهای ضدافسردگی از مصرف لوودوپا خودداریشود. مصرف همزمان لوودوپا با ویتامینB6 موجب کاهش اثرات لوودوپا خواهدشد.
Tablet : 500 mg