تیوتیکسین برای کنترلاسکیزوفرنی و سایر موارد جنون بهکارمیرود.
بعد از مصرف خوراکیسریعا جذب میشود اما جذب آن ناقص وغیر قابل پیش بینی است. در کبد متابولیزهو از طریق ادرار دفع میشود.
این دارو با انسداد گیرندههایدوپامینی در مغز موجب بهبود حالاتجنون میشود. همچنین دارای اثرات آنتیموسکارینی و مسدودکننده گیرندههایآلفا ـ آدرنرژیک میباشد که ممکن است دراثرات درمانی آن دخیل باشند.
در صورت وجودتضعیف مغز استخوان یا فئوکروموسیتومنباید مصرف شود.
در صورت وجود بیماریهایعروق مغزی، بیماریهای قلبی ـ عروقی وتنفس، صرع، پارکینسون، عفونتهایشدید، نارسایی کبدی و کلیوی، سابقهیرقان، لوکوپنی، کم کاری تیروئید،میاستنی گراو، هیپرتروفی پروستات یاگلوکوم با زاویه بسته باید با احتیاطمصرف شود.
کاهش فشارخون، ناتوانیجنسی بخصوص اختلال در انزال،عوارض خارج هرمی، خواب آلودگی، رنگپریدگی، دیسکینزی تاخیری، کابوسشبانه، بیخوابی، افسردگی، ندرتاتحریکپذیری و تشنج، خشکی دهان،احتقان بینی، یبوست، اشکال در ادرارکردن، تاری دید، افزایش ضربان قلب،آریتمی، اختلال در قاعدگی و بزرگ شدنپستانها از عوارض جانبی دارو هستند.
1 ـ در مصرف طولانیمدت، معاینات چشم پزشکی باید انجامشود. 2 ـ از قطع ناگهانی این دارو، خودداریشود. 3 ـ در صورت مصرف طولانی مدت ایندارو، معاینات قلبی باید انجام شود تا در صورت بروز هر گونه اختلال درعملکرد قلب مقدار مصرف دارو کاهشیابد. 4 ـ طی مصرف این دارو، نبض، دمای بدنو فشارخون بایستی دائما کنترل شود. 5 ـ طی مصرف این دارو، بیمار باید مایعاتکافی دریافت کند. 6 ـ افزایش مقدار مصرف باید تدریجی وحداقل هفتهای یکبار انجام شود. 7 ـ تجویز مقادیر زیاد این دارو باید فقطبرای مدت کوتاهی انجام شود و درصورتی که بعد از 3 ماه با این مقدارمصرف بهبودی حاصل نشد، باید مقدارمصرف را کاهش داد. 8 ـ بعد از آنکه مقدار مصرف اولیه داروتثبیت شد، بدلیل نیمه عمر زیاد این دارو،مقدار مصرف روزانه (از راه خوراکی)یکبار در روز تجویز شود.
در ابتدا 5 میلیگرم دو بار درروز، در صورت نیاز و بر اساس تحملبیمار حداکثر mg/day 60 مصرف میشود.بیماران سالخورده به مقادیر کمتری از ایندارو نیاز دارند و افزایش مقدار مصرف درآنها باید تدریجی باشد.
مصرف همزمان ایندارو با داروهای مهارکننده آنزیم مبدلآنژیوتانسین و سایر داروهای ضدفشارخون موجب کاهش شدید فشارخونوضعیتی میگردد. اثرات کاهندهفشارخون این دارو در مصرف همزمان باضد دردهای اپیوئیدی و داروهای هوشبرافزایش مییابد. آنتی اسیدها جذب ایندارو را کاهش میدهند. مصرف همزماناین دارو با داروهای ضد افسردگی سهحلقهایی و سایر داروهای دارای خواصآنتی موسکارینی موجب افزایش اثراتضد موسکارینی این دارو میگردد. ایندارو با کم کردن آستانه تشنج، با اثراتداروهای ضد صرع ضدیت میکند.مصرف همزمان این دارو با ترفنادین وآستمیزول خطر بروز آریتمی بطنی راافزایش میدهد. در مصرف همزمان ایندارو با داروهای آرامبخش و ضداضطراب، اثر آرامبخش افزایش مییابد.مصرف این دارو همراه با پروپرانولولخطر بروز آریتمی را افزایش میدهد.مصرف توام لیتیوم با این دارو موجبافزایش خطر بروز عوارض خارج هرمی وسمیت عصبی میگردد. مصرف همزماناین دارو با متوکلوپرامید نیز خطر بروزعوارض خارج هرمی را افزایش میدهد.
Capsule : 5 mg