تری فلوئوپرازین در درماناسکیزوفرنی و حالات روانی دیگر مثلجنون و مانیا مصرف میگردد. همچنین درکوتاه مدت بهعنوان داروی کمکی دردرمان تحریکات روانی ـ حرکتی و هیجانو نیز کنترل استفراغ و تهوع شدید بهکارمیرود.
پس از مصرف خوراکیجذب گردیده اما دارای متابولیسم عبوراول کبدی است. حداکثر غلظت پلاسمایی 4 ـ 2 ساعت پس از مصرف خوراکی ایجادمیگردد. دارو به میزان زیادی در کبدمتابولیزه شده و عمدتا از راه کلیه دفعمیگردد.
تری فلوئوپرازین اثر درمانیخود را عمدتا با مهار گیرندههای دوپامینیبعد سیناپسی در سیستم مزولیمبیک وبرخی نواحی دیگر مغز اعمال مینماید.همچنین گیرندههای موسکارینی و آلفا ـآدرنرژیک نیز تا حدودی بوسیله این دارومهار میشوند.
همراه با سایر داروهایمضعف CNS یا تضعیف کننده مغزاستخوان، در بیماران در حال اغماء،ضعف مغز استخوان یا سابقه صدماتکبدی نباید مصرف شود.
1 ـ در بیماران مصرف کنندهتریفلوئوپرازین، دیسکنزی دیررس ممکناست بروز نماید. 2 ـ در بیماران مبتلا به آنژین، ممکن استدر طول مصرف دارو، درد آنژینی تشدیدشود. 3 ـ در بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی ـعروقی، کم کاری تیروئید، ضعف تنفسی یاصرع و نیز احتباس ادرار با احتیاطمصرف شود.
آثار خارج هرمی خصوصاواکنشهای دیستونیک و آکاتزی، خوابآلودگی، اثرات ضد موسکارینی و کمیفشارخون، افزایش سرعت ضربان قلب،آریتمی، و سندرم شبه سنکوب از جملهعوارض جانبی دارو هستند.
1 ـ از قطع ناگهانی داروخودداری شود. 2 ـ ترکیبات روان گردان عموما نباید درافراد با سابقه سندرم نورولپتیک بدخیممصرف شوند. هر چند در بعضی مواردبدون بروز مجدد این سندرم بهکاررفتهاند.
خوراکی بزرگسالان: در اسکیزوفرنی و حالاتدیگر روانی، درمان کمکی کوتاه مدتتحریکات روانی ـ حرکتی و هیجانی ابتدا 5 میلیگرم 2 بار در روز مصرف گردیدهبعد از یک هفته مقدار آن تا 5 میلیگرمافزایش مییابد، سپس به فاصله هر 3 روزبرحسب پاسخ دهی بیمار میزان مصرفدارو تنظیم میگردد. در درمان کمکی کوتاهمدت اضطراب شدید و یا به منظور کنترلاستفراغ و تهوع شدید 4 ـ 2 میلیگرم درمقادیر منقسم و در صورت نیاز تا 6 میلیگرم روزانه بهکار میرود. کودکان: در درمان اسکیزوفرنی واختلالات روانی دیگر و هیجانات درکودکان تا 12 سال، ابتدا تا 5 میلیگرم روزانه در مقادیر منقسم تجویزمیشود سپس بر حسب پاسخ دهی بیمار،سن و وزن، میزان مصرف تنظیم میگردد.در درمان کمکی و کوتاه مدت اضطرابشدید و کنترل استفراغ یا تهوع شدید درکودکان 5 ـ 3 سال، تا 1 میلیگرم روزانه ودر بچههای 12 ـ 6 ساله تا 4 میلیگرمروزانه تجویز میگردد. تزریقی به میزان 3 ـ 1 میلیگرم روزانه درمقادیر منقسم، حداکثر تا 6 میلیگرمروزانه و در کودکان mg/kg 50 در روزتزریق میگردد.
تری فلوئوپرازین خطرایجاد آریتمیهای بطنی را در مصرفهمراه با داروهای ضد آریتمی، مسددهایگیرنده بتاآدرنرژیک و داروهایضدهیستامین مانند ترفنادین و آستمیزولافزایش میدهد. مصرف فنوتیازینهاهمراه با ضد افسردگیهای سه حلقهای،سبب کاهش متابولیسم و افزایش غلظتخونی آنها میگردد. این دارو با کاهشآستانه تشنج، با اثر داروهای ضد صرع،مقابله مینماید. مصرف این دارو همزمانبا متیل دوپا، متوکلوپرامید و لیتیوم سبب افزایش اثرات خارج هرمی آنهاخواهد شد.
Coted Tablet : 1 mg, 2 mg, 5 mg, 10 mg Injection : 1 mg/ml