استرپتومایسین

این دارو همراه با سایرداروهای ضد سل، در درمان سل مصرفمیشود. همچنین در درمان بروسلوز،گرانولوما اینگوئینال، طاعون و تولارمیمصرف میشود.

این دارو نباید درصورت ابتلای بیمار به میاستنی گراومصرف شود.

فاصله زمانی بین دفعات مصرفدارو در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه بایدافزایش یابد.

آسیببخش حلزونی گوش،مسمومیت برگشتپذیر کلیه، بندرت کاهشمنیزیم خون بهویژه در مصرف طولانیمدت دارو، کولیت پسودوممبران وهمچنین واکنشهای حساسیت مفرط وپارستزی دهان از عوارض احتمالی ایندارو هستند.

1 ـ دوره درمان سلممکن است 2 ـ 1 سال یا حتی بیشتر طولبکشد. با وجود این، در صورت بروز علایممسمومیت با این دارو، مصرف آن بایدقطع شود. 2 ـ محل تزریق دارو در هر بار تزریق بایدعوض شود. تزریق غلظتهای بیش از500mg/ml توصیه نمیشود.

بزرگسالان: در درمان سل، به همراه باسایر داروهای ضد سل، 1g/day از راهعضلانی تزریق میشود. این مقدار باید درحداقل زمان ممکن از نظر بالینی به یک گرم3 ـ 2 بار در هفته کاهش یابد. در درمانسایر عفونتهای باکتریایی، همراه با سایرداروها، 1 ـ 0/25 گرم هر 6 ساعت و دردرمان طاعون 1 ـ 0/5 گرم هر 6 ساعتتزریق عضلانی میشود. در درمانتولارمی 500 ـ 250 میلیگرم هر 6 ساعتبه مدت 10 ـ 7 روز تزریق عضلانیمیشود. کودکان: در درمان سل، به همراه سایرداروهای ضد سل، 20mg/kg/day و دردرمان سایر عفونتهای باکتریایی،10mg/kg ـ 5 هر 6 ساعت تزریق عضلانیمیشود.

در صورت مصرفهمزمان سفالوسپورینها (بهویژهسفالوتین)، آمفوتریسین، سیکلوسپورینو داروهای سیتوتوکسیک، خطر بروزمسمومیت کلیوی (و احتمالا مسمومیتگوشی) افزایش مییابد. مصرف همزماناسترپتومایسین با نئوستیگمین وپیریدوستیگمین، اثر این داروهایکولینرژیک را کاهش میدهد. مصرفهمزمان استرپتومایسین با داروهایمسدد عصب ـ عضله ممکن است موجبضعف بیشتر عضلات اسکلتی، ضعفتنفس و حتی آپنه شود. خطر بروزمسمومیت گوشی در صورت مصرف بااسترپتومایسین با داروهای مدر گروهحلقه لوپ ممکن است افزایش یابد. ازمصرف همزمان این دارو با کاپرئومایسینباید خودداری کرد، زیرا خطر بروزمسمومیت گوشی و کلیوی و انسداد عصبـ عضله ممکن است افزایش یابد.

For Injection (as sulfate): 1g