جنتامایسین

GENTAMICIN

موارد مصرف:

جنتامایسین در درمانعفونتهای جدی مانند سپتی سمی وسپسیس نوزادان، مننژیت و سایرعفونتهای CNS، عفونت مجاری صفراوی،پیلونفریت حاد یا التهاب عفونی حادپروستات و همراه با یک پنیسیلین دردرمان اندوکاردیت ناشی ازاسترپتوکوکوس ویریدانس یااسترپتوکوکوس فکالیس مصرف میشود.

فارماکینتیک:

مکانیسم:

موارد منع مصرف:

این دارو نباید درصورت ابتلای بیمار به میاستنی گراومصرف شود.

هشدار:

فاصله بین دفعات مصرف دارودر بیماران مبتلا به عیب کار کلیه بایدافزایش داده شود.

عوارض:

آسیب بخش حلزونی گوش،مسمومیت برگشتپذیر کلیه، بندرت کاهشمنیزیم خون بهویژه در مصرف طولانیمدت وکولیت پسودوممبران از عوارضاحتمالی این دارو هستند.

نکات:

1 ـ از آنجا که دفعآمینوگلیکوزیدها عمدتا کلیوی است وغلظت این داروها در ادرار زیاد خواهد بود،بیمار باید به اندازه کافی آب یا مایعاتمصرف کند تا غلظت زیاد دارو موجبآسیب به مجاری ادراری نشود. 2 ـ تزریق زیرجلدی جنتامایسین توصیهنمیشود، زیرا دردناک خواهد بود. 3 ـ مقدار مصرف جنتامایسین بهویژه دربیمارانی که دچار سوختگی شدهاند یا عملجراحی در پیش دارند و در زنان باردار یامبتلا به بیماریهای زنان ممکن است کمتر یابیشتر از مقدار توصیه شده باشد که این بهدلیل تفاوت زیاد بین نیاز این گروه بیمارانبه دارو است. 4 ـ از آنجا که احتمال تشکیل کمپلکس بینجنتامایسین و سایر داروها وجود دارد،مخلوط کردن این دارو با سایر داروها دریک محلول توصیه نمیشود.

میزان مصرف:

بزرگسالان: مقدار مصرف این دارو از راهتزریق عضلانی، تزریق آهسته وریدی یاانفوزیون 5mg/kg/day ـ 2 در مقادیرمنقسم و در فواصل 8 ساعت میباشد. درصورت ابتلای بیمار به عیب کار کلیهفاصله زمانی بین دفعات مصرف داروبراساس کلیرانس کرآتینین تعیین میشود. کودکان: در کودکان با سن کمتر از 2 هفتهبه مقدار 3mg/kg هر 12 ساعت و درکودکان با سن 2 هفته تا 12 سال به مقدار2mg/kg هر 8 ساعت مصرف میشود.مقدار مصرف این دارو از راه تزریق داخلغلاف طناب نخاعی 1mg/day (تا حداکثر5mg/day در صورت نیار) همراه با میزان4mg/kg/day ـ 2 در مقادیر منقسم هر 8ساعت بهصورت تزریق عضلانیمیباشد.

تداخل داروئی:

در صورت مصرفهمزمان آمینوگلیکوزیدها باسفالوسپورینها (بهویژه سفالوتین)،آمفوتریسین، سیکلوسپورین و داروهایسیتوتوکسیک، خطر بروز مسمومیتکلیوی (و احتمالا مسمومیت گوشی)افزایش مییابد. مصرف همزمانآمینوگلیکوزیدها با نئوستیگمین وپیریدوستیگمین، به دلیل اثر آنتاگونیستی،اثر این داروهای کولینرژیک را کاهشمیدهد. مصرف همزمان آمینوگلیکوزیدهابا داروهای مسدد عصب ـ عضله ممکناست موجب ضعف بیشتر عضلاتاسکلتی، ضعف تنفس و حتی آپنه شود.خطر بروز مسمومیت گوشی در صورتمصرف آمینوگلیکوزیدها با داروهای مدرگروه حلقه لوپ ممکن است افزایش یابد. ازمصرف همزمان دو یا چند آمینوگلیکوزیدبا یکدیگر و مصرف همزمان این داروها باکاپرئومایسین باید خودداری کرد، زیراخطر بروز مسمومیت گوشی و کلیوی وانسداد عصب ـ عضله ممکن است افزایشیابد.

اشکال:

Injection (as sulfate): 10mg/ml, 40mg/ml