سایمتیدین در درمان کوتاهمدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخمهایفعال و خوشخیم معده، حالات مرضیترشح بیش از حد اسید معده مانند سندرومزولینگر ـ الیسون، برگشت محتویات معدهبه مری و سایر مواردی که کاهش اسیدمعده برای آن مفید است، مانند جراحیدستگاه گوارش مورد استفاده قرارمیگیرد.
این دارو بهخوبی وبهسرعت از دستگاه گوارش جذبمیگردد. متابولیسم آن کبدی است و درحدود 30-40 درصد دارو در اولین عبوراز کبد بیاثر میگردد. نیمه عمر آن 2-3ساعت است و حداکثر غلظت پلاسمایی پساز 45-90 دقیقه پس از تجویز خوراکی آنحاصل میگردد.
این دارو از طریق رقابت باهیستامین در سطح گیرندههای H2 درسلولهای جدارهای، ترشح پایهای وهمچنین تحریک ترشح اسید توسط غذا،پنتاگاسترین و سایر محرکهای ترشحاسید معده را مهار میکند.
1 ـ در بیماران سالخوردهاحتمال کاهش کلیرانس کلیوی و افزایشغلظت سرمی دارو وجود دارد. 2 ـ در سیروز کبدی و ناراحتیهای کلیویمتوسط تا شدید خطر بروز عوارضجانبی بهخصوص عوارض عصبی دارووجود دارد. 3 ـ بهطور کلی مصرف سایمتیدین و سایرمسددهای گیرنده H2 برای پیش از 8 هفتهبندرت ضروری است. برای مصارفطولانی مدت این داروها مطالعهای صورتنگرفته است.
اغتشاشش شعور(برگشتپذیر)، اختلالات خونی، خستگی یاضعف غیر عادی، ضربان آهسته، سریع ونامنظم قلب (بویژه با تزریق وریدی مقادیرزیاد دارو)، کاهش توانایی جنسی، اسهال،سرگیجه یا سردرد، کرامپ عضلانی،بثورات جلدی، تورم سیناپسها در زنان ومردان، آسیب برگشتپذیر کبد یا کلیه بامصرف این دارو گوارش شدهاند. تداخلهای داروئی: جذب سایمتیدین در حضور آنتیاسیدها کاهش مییابد.متابولیسم داروهای ضدانعقاد خوراکی، بنزودیازپینها بهخصوصکلردیازپوکساید و دیازپام، مترونیدازول،فنیتوئین، پروپرانولول و گزانتینها درصورت مصرف همزمان با سایمتیدینکاهش مییابد. سایمتیدین ممکن است دفعپروکائین آمید، آمیودارون و کینیدین راکاهش دهد.
1 ـ بهتر است این دارو با هر وعده غذا و قبل از خوابمصرف شود. 2 ـ احتمال تشدید درد مفاصل پس ازتزریق دارو وجود دارد. 3 ـ آمپول تزریقی سایمتیدین با سرمهایتزریقی سازگار است. 4 ـ تزریق وریدی مقادیر زیاد این داروتوصیه نمیشود زیرا خطر بروز اریتمیقلبی وجود دارد. 5 ـ کشیدن سیگار موجب کاهش اثر ایندارو میشود.
خوراکی و تزریقی بزرگسالان: در درمان زخم دوازدهه 300میلی گرم 4 بار در روز (همراه هر وعده غذاو موقع خواب) یا 400 میلی گرم دوبار درروز (صبح و موقع خواب) مصرفمیشود. برای پیشگیری از بازگشت زخمدوازدهه 300 میلی گرم دو بار در روز یا400 میلی گرم موقع خواب برای مدتطولانی مصرف میشود. در درمان زخم معده خوش خیم 300میلیگرم 4 بار در روز یا 400 میلی گرم دو بار در روز مصرف میشود. در ترشکردن معده یا سوزش سر دل 200میلیگرم موقع بروز علایم مصرفمیشود. برای کاهش ترشح اسید معده در بیماریهای نظیر سندرم زولینجر ـالسیون، 300 میلی گرم 4 بار در روز یا بر حسب نیاز بیمار تا رفع علایم بالینی مصرف میشود. در درمانبازگشت محتویات معده به مری 1600mg/day ـ 800 در مقادیر منقسم برای12 هفته مصرف میگردد. همچنین دردرمان خونریزی معده 300 میلی گرم 4 باردر روز یا 600 میلی گرم 2 بار در روزمصرف میشود. بیشینه مقدار مصرفبزرگسالان 2/4 g/day است. کودکان: در درمان زخم دوازدهه یا زخممعده mg/kg/day 40 ـ 20 در 4 مقدار منقسم(با هر وعده غذا و موقع خواب)، و دردرمان بازگشت محتویات معده به مریmg/kg/day 80 ـ 40 در 4 مقدار منقسم یا براساس نیاز بیمار مصرف میشود.
Film Coated Tablet: 200 mg Syrup: 200 mg / 5ml Injection: 200 mg / 2ml