گنادورلین

GONADORELIN

موارد مصرف:

گنادورلین برای درمانآمنوره و ناباوری ناشی از آزادشدنغیرطبیعی هورمون آزادکنندهگنادوتروپینها (GnRH) در زنان، و نیزبررسی عملکرد هیپوفیز در بزرگسالانبهکار میرود.

فارماکینتیک:

این دارو یک پپتید ده اسید آمینهای است که از طریق وریدی یازیرجلدی تزریق میشود. نیمهعمر آن درتزریق وریدی حدود 4 دقیقه میباشد. این دارو در هیپوتالاموس و هیپوفیزتوسط پپتیدازها تجزیه میشود وبهصورت متابولیت از طریق کلیهها دفعمیشود.

مکانیسم:

این دارو در مصرف بافواصل زمانی منظم باتحریک گیرندههایGnRH در هیپوفیز موجب آزادشدنگنادوتروپینها (LH, FSH) میگردد. تجویزمداوم دارو در نهایت موجب مهار رهایشگنادوتروپینها میشود.

موارد منع مصرف:

این ترکیب نباید درموارد حساسیت بهگنادورلین، نارساییاولیه تخمدان، خونریزی غیرطبیعی وتشخیص داده نشده واژینال مصرف شود.

هشدار:

1 ـ این فرآورده ممکن است دربرخی افراد ایجاد حساسیت نماید. 2 ـ تجویز مکرر گنادورلین، ممکن استمنجر بهاز بین رفتن حساسیت هیپوفیز وکاهش پاسخ LH شود.

عوارض:

تهوع، سردرد، دردشکم،افزایش خونریزی قاعدگی، واکنشهایحساسیت مفرط در موقع تجویز مکررمقادیر زیاد دارو و تحریک در محل تزریقزیرجلدی از عوارض جانبی این دارومیباشد.

نکات:

میزان مصرف:

در فقدان قاعدگی و ناباوریناشی از آزادشدن غیرطبیعی GnRH درزنان از طریق انفوزیون منظم نبضیزیرجلدی، ابتدا 20ـ10 میکروگرم طی یکدقیقه، سپس هر 90 دقیقه این مقدار تکرارمیشود تا زمانی که بارداری رخ دهد، یاتاحداکثر 6 ماه از طریق انفوزیون نبضی ومنظم داخل وریدی (بههمراه هپارین)مشابه انفوزیون زیرجلدی تجویز میشود.جهت بررسی عملکرد هیپوفیز از طریقتزریق وریدی یا زیرجلدی مقدار 100میکروگرم تجویز میگردد.

تداخل داروئی:

فنوتیازینها و سایرآنتاگونیستهای دوپامین باافزایشپرولاکتین ممکن است موجب کاهش اثردارو شوند. آندروژنها،گلوکوکورتیکوئیدها، استروژنها وپروژستینها با تاثیر بر ترشحگنادوتروپینها از هیپوفیز، نتیجه آزمونگنادورلین را تغییر میدهند.

اشکال:

For Injection (as Acetate): 0.1 mg, 0.8 mg, 3.2 mg