پروژسترون برای درمانآمنوره یا فقدان قاعدگی و خونریزیهایغیرطبیعی رحم که به علت عدم تعادلهورمونی ایجاد شدهباشند و نیز در عدموجود اختلال ارگانیک مثل فیبروئید زیرمخاطی و یا سرطان رحم و نیز به عنوانکنتراسپتیو در اشکال مختلف بهکارمیرود. دیگر موارد مصرف پروژسترونشامل کنترل منوراژی، افزایش ظرفیتتنفسی در بیماران دچار سندرومPickwickian، زایمان زودرس،آندومتریوز، سندروم پیش از قاعدگی و درزنان فاقد تخمدان برای آماده کردن رحمجهت پذیرش تخمک بارور شده در خارجاز بدن میباشد.
محلول روغنیپروژسترون بعد از تزریق به سرعت جذبمیشود ولی سرعت جذب آن برای اثرمطلوب کافی نیست. دارو عمدتا در کبدغیرفعال شده و از ادرار دفع میشود.پروژسترون دارای نیمه عمر حدود 5دقیقه میباشد.
این دارو با اتصال بهگیرندههای خود در نزدیکی هسته سلول،موجب افزایش ساخت پروتئین میگردد.پروژسترون با مهار آزاد شدنگنادوتروپینهای هیپوفیزی از بلوغفولیکول و تخمکگذاری جلوگیری و باایجاد تغییرات ترشحی در آندومتر موجبجلوگیری از بارداری میشود.
در صورت وجوداختلالات ترومبوآمبولیک، سرطان پستان،خونریزی واژن و سقط فراموش شده نبایداز پروژسترون استفاده شود. تجویز داخلرحمی پروژسترون به جهت جلوگیری ازبارداری در مواردی مثل آبستنی، سابقهآبستنی نابجا، وجود بیماریهای التهابیلگن و یا سابقه آن، وجود و یا سابقهبیماریهای قابل انتقال آمیزشی مثلسوزاک و عفونتهای کلامیدیایی،آندوکاردیت بعد از زایمان و یا سقطعفونی، اکتینومیکوز دستگاه تناسلی، ایدزو نیز نیاز به درمان مزمن باکورتیکواستروئیدها نباید صورت گیرد.
1 ـ در صورت کاهش شدیدبینائی، بیرون آمدگی چشم، دوبینی،میگرن، بروز اختلالات ترومبوتیک مثلترومبوفلبیت، اختلالات مغزی عروقی،آمبولی ریوی و ترومبوز شبکیه چشم بایدتجویز پروژسترون تزریقی قطع شود. 2 ـ احتمال بروز آبستنی نابجا با کاشتداخل رحمی پروژسترون بیشتر از سایرروشهای جلوگیری از بارداری است. ایناحتمال بهویژه در جراحی لگن، آندومتریتو آندومتریوز افزایش مییابد. 3 ـ قبل از تزریق پروژسترون بایستیآزمایشات فیزیکی پستان و معاینهوضعیت لگن انجام شود. 4 ـ در صورت وجود بیماریهایی مثلصرع، میگرن، آسم، اختلال قلبی و کلیوی ونیز سابقه افسردگی روانی و دیابت، بااحتیاط تجویز شود. 5 ـ در صورت نیاز به تجویز استروژن،بهتر است تجویز پروژسترون را در دوهفته بعد از استروژن آغاز نمود. چنانچهطی تجویز پروژسترون خونریزی قاعدگیآغاز شود، بایستی تزریق پروژسترونقطع گردد.
خونریزیهای نامنظم،لکهبینی، تغییر در جریان خون قاعدگی،فقدان قاعدگی، خیز، تغییرات وزن، تغییرترشحات دهانه رحم، یرقان ناشی از توقفصفرا، بثورات جلدی، کلوآسما و افسردگیاز عوارض جانبی دارو هستند.
پروژسترون در آمنورهثانویه به میزان 5-10 میلیگرم برای 6-8 روز متوالی داخل عضلانی تجویزمیشود. در صورتی که فعالیت تخمدانکافی باشد، 48-72 ساعت پس از قطع داروخونریزی دیده میشود. در خونریزیهایناشی از اختلال عملکرد رحمی 5-10 mg/day به مدت 6 روز مصرف وخونریزی طی 6 روز قطع میشود.
مصرف همزمانپروژستینها با بروموکریپتین موجبترشح بیش از حد و خودبهخودی شیرمیگردد. ترکیبات القاءکننده آنزیمهایکبدی مثل کاربامازپین و فنیتوئین موجبکاهش کارآیی پروژستینها میشوند.
Injection: 25 mg/ml, 50 mg/ml