دکستروز

محلولهای 5 و 10 درصددکستروز از طریق انفوزیون وریدی محیطیبرای تامین کالری در مواردی که درمانجانشینی مایع و کالری لازم است، مصرفمیشوند. محلولهای 20 درصد دکستروز درمواردی که تامین کالری کافی در حداقلحجم آب ضروری باشد، مصرف میشود.محلولهای 50 درصد دکستروز در درمانکمی قند خون ناشی از مصرف مقدار زیادانسولین مصرف میشود.

گلوگز تزریقی براحتیمتابولیزه میشود و در اثر اکسیداسیونبهآب و دیاکسیدکربن تبدیل میشود.

محلولهای تزریقی دکستروزبعنوان منبع کالری و مایعات مصرفمیشوند (هر گرم گلوکز مونوهیدرات، 3/4کالری انرژی آزاد میکند). دکستروزتزریقی ممکن است دیورز ایجاد کند. اینماده براحتی متابولیزه میشود و ممکناست از دست رفتن پروتئین و نیتروژن راکاهش داده و تشکیل گلیکوژن را تسریعنماید.

1 ـ محلولهای دکستروز درصورت وجود دیابت بدون علایم بالینی یاآشکار یا عدم تحمل کربوهیدراتها وهمچنین در نوزادان مادران مبتلا به دیابت،باید با احتیاط مصرف شوند. 2 ـ محلولهای هیپرتونیک دکستروز ممکناست در صورت مصرف از راه انفوزیونوریدی محیطی، موجب بروز ترومبوزشوند. بنابراین، این محلولها باید از طریقکاتتر بهآهستگی در وریدهای مرکزیتزریق شوند.

واکنشهای تبزا، عفونتدر محل تزریق، نکروز بافتی، ترومبوزوریدی یا فلبیت، اغتشاش شعور یا عدمهوشیاری و تحریک ورید با مصرف ایندارو گزارش شده است.

1 ـ وضعیت بیمار از نظرتعادل مایع و غلظت الکترولیتها و تعادلاسید و باز باید پیگیری شود. 2 ـ محلول دکستروز را باید طوری تزریقنمود که دارو به بافتهای اطراف رگ نشتنکند. 3 ـ محلولهای غلیظ دکستروز را نبایدبصورت عضلانی یا زیرجلدی تزریق نمود.

بزرگسالان: بمقدار 25ـ10 گرم از محلول20 درصد در هر نوبت تزریق میشود.حداکثر سرعتی که میتوان دکستروز راانفوزیون نمود، بدون آنکه قند در ادراردیده شود، 0/5 g/kg/hr است. کودکان: در کودکان بمنظور کنترل علائمحاد کمی قند خون، mg/kg 500 ـ250 ازمحلول 20 درصد تزریق میشود.

Infusion Soultion: 10%, 20%, 50% Infusion Soultion: 3.33% in NaCl 0.3%Infusion Soultion: 5% in NaCl 0.45%Infusion Soultion: 5% in NaCl 0.9%