ایزوفلوران

ایزوفلوران به عنوانبیهوش کننده برای القاء و ادامه بیهوشیمصرف میشود. ایزوفلوران همچنین بامقادیر مصرف کم به عنوان ضد درد دراعمال جراحی زنان و زایمان و برای اعمالجراحی که در آنها به بیهوشی کامل بیمارنیاز نیست، مصرف میشود.

حداقل غلظت آلوئولی(MAC) ایزوفلوران هنگام مصرف بااکسیژن 1/15% و هنگام مصرف بانیتروزاکساید هفتاد درصد 0/5% است.ضریب توزیع خون به گاز آن 1/43 است.تا حدود 0/17% مقدار مصرف آنمتابولیزه میشود. حدود 95% آنبهصورت تغییر نیافته از طریق ریهها دفعمیشود.

در صورت وجودهیپرترمی بدخیم، و یا سابقه ابتلاء به آننباید مصرف شود.

1 ـ ایزوفلوران با غلظتهایبیهوش کننده ممکن است باعث شل شدنرحم شود. 2 ـ ایزوفلوران ضربان قلب و نبض رابویژه در بیماران جوانتر افزایش میدهد.

تضعیف پیشرونده تنفس،افت فشارخون و شل شدن عضله صافرحم از عوارض مهم دارو میباشند.

1 ـ ایزوفلوران عملکردقلب را در بزرگسالان تضعیف نمیکند،ولی فشار خون را به دلیل انبساط عروقمحیطی کاهش میدهد. 2 ـ در صورت مصرف ایزوفلوران برایادامه بیهوشی، توصیه میشود غلظت آنبه کندی افزایش یابد.

برای القاء بیهوشی بتدریجاز 3 ـ 0/5 درصد به همراه اکسیژن و یامخلوط اکسیژن و نیتروز اکساید و بهعنوان ادامه دهنده بیهوشی 3/5 ـ 1 درصددر مخلوط گازهای اکسیژن ونیتروزاکساید تجویز میشود. در صورتاستفاده از گاز اکسیژن به تنهایی ممکناست به میزان اضافه 1 ـ 0/5 درصد نیازباشد. در اعمال جراحی سزارین 0/75 ـ0/5 درصد در مخلوط اکسیژن و نیتروزاکساید استفاده میشود.

مصرف همزمان ایندارو با آمینوگلیکوزیدها، و عوامل مهارکننده عصبی ـ عضلانی، موجب تشدید شلشدن عضلات میگردد تجویز توأم باترکیبات تقویت کننده سیستم دوپامینیمثل لوودوپا و کاتکل آمینها (دوپامین،اپینفرین، نوراپی نفرین)، موجب بروز،آریتمی میگردد. مصرف توام فنی توئین باایزوفلوران ممکن است باعث افزایشسمیت کبدی ناشی از دارو شود.

For Inhalation (100 ml)